Press Reviews

Ongezien / Unseen 2007 Press Reviews

Deadline Jongeren Persbureau
24 september 2007, door Gabriela van der Lans

Wanneer je niet kunt zien, ga je voelen. Letterlijk voelen. Een blinde vrouw vertelt haar verhaal. Hoe zij tóch grip krijgt op uiterlijke kenmerken van mensen en dingen. “Ik snap niet hoe zienden in deze wereld kunnen leven.” Haar taboe van de grens tussen werkelijkheid en verbeelding loopt als een rode draad door haar leven en de film. Zo weigert ze het gezicht van de man waarop ze verliefd is te voelen. Ze wil niet haar beeld van hem in een klap vernietigen. De verrassende tijdsprong die de film maakt, houdt je nieuwsgierig en maakt van het einde een fijn en verhelderend slot. De aanhoudende blauwige beelden en de stem van de vrouw wekken de indruk dat je meer in haar hoofd kijkt dan naar de werkelijkheid. Dit maakt van Ongezien een dromerige film die een niet alledaagse kijk op een niet alledaagse belevingswereld toont. [...]

Neerlands Filmdoek
24 september 2007, door Matthijs Bockting

NPS Kort! 2007 “Levert weer een aantal uitstekende filmpjes af” [...] Ongezien is de meest poëtische film van de lichting Kort! van dit jaar. We volgen de blinde Mara [...] De dromerige voice-over en de esthetische beelden – waarin nauwelijks de omgeving te zien is en we zo in het isolement verkeren waarin Mara al haar hele leven zit – zijn een lust voor oog en oor, maar zorgen tegelijkertijd ook voor een mate van afstandelijkheid. [...]

Mugweb
27 september 2007, door Ger Rakhorst

Kort! is een al jarenlang lopende serie van telkens 10 films van 10 minuten. Ze worden voor filmbegrippen snel geproduceerd en gaan in Utrecht in première. Een jaar later zijn ze allemaal op televisie te zien. De kwaliteit wisselt nogal, maar er is een verschuiving van experimenteel naar steeds realistischer films, zoals de films van de eindexamens van de Nederlandse Film en Televisie Academie vroeger. Maar er slippen gelukkig regelmatig erg leuke films tussendoor: Ongezien van Boris Paval Conen bijvoorbeeld is een fraai in beeld gebracht drama over een blinde vrouw. [...]

NFTVM
28 september 2007, door Chris Borowski

NFF kijktip: 3 films van NPS Kort! [...] Een blinde vrouw stapt 's avonds met betraand gezicht uit een auto. In flashback zien we de voorafgaande gebeurtenissen. Ze zit op een schommel en valt voor de stem van een man die de weg vraagt. Als hij haar vraagt of ze zijn gezicht wil voelen, reageert ze afwijzend. De kijker wordt meegesleept in een fragmentarisch portret van een vrouw die ervoor kiest soms de realiteit niet te zien. Ongezien (regie: Boris Paval Conen, scenario: Anjet Daanje) is een zeer gedurfde en geslaagde film geworden. De sfeer is benauwend en de manier van vertellen wisselt van koel en documentaireachtig tot extreem dicht op de huid. Shanti Straub (overigens zeer goed “blind” spelend) zet daarbij in weinig tijd een complex, boeiend en vol karakter neer. De kijker blijft achter met het vermoeden dat de onwil van de hoofdrolspeelster om gezichten te “zien” in het geheel van haar karakter slechts het topje van een ijsberg aan buitenissigheden vormt. [...]

D'une Langue à l'Autre
4 november 2007, door Fleur

Vandaag besloot ik naar een kort filmpje te kijken over Mara die haar handicap tot een voordeel heeft gemaakt. Ongezien is een korte film van Boris Paval Conen en gaat over een blind meisje. Heel bijzonder. Goed. Zou dat meisje echt blind zijn, het moet bijna wel, zo goed verwoordt ze haar rol. Via internet dacht ik er iets meer van af te kunnen weten, maar als je Shanti Straub googled dan kom je op een paar atletiekpagina’s en als je met Google images zoekt vind je vooral allemaal hondenplaatjes! Hoe dan ook, ik vind het een aanrader! 

What I Watch
29 september 2008, door LJ

Eigenlijk is het nadeel van Ongezien dat het erg kort is. Het verhaal is niet geschikt als short omdat je meer wil weten over het leven van het hoofdpersonage. Toch kan je dit ook zien als pluspunt. Ongezien vraagt naar meer. Cinematografisch zit de film sterk in elkaar. Ook de scènewisselingen zijn logisch. Alhoewel het voor de kijker in eerste instantie niet zo lijkt. Echter, hier schuilt de kracht van Ongezien. De kijker gist naar waarom hij bepaalde informatie krijgt... Echter het plot maakt alles duidelijk. Het acteerwerk is goed. Kortom, hopelijk wordt er nog iets gedaan met dit verhaal. Een uitbouwing tot speelfilm zou mogelijk moeten zijn.